Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ...ΠΥΡΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΔΡΙΑΝΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

    Έπεσε η πόρτα εισόδου απο το Πύργο του Αγίου Αδριανού Ναυπλίου.
   Έστεκε εκεί δεκάδες χρόνια. Ο χρόνος βέβαια είχε αφήσει τα σημάδια του, όμως ο τελευταίος δυνατός αέρας νίκησε τους γέρικους μεντεσέδες και το ζεμπερέκι της πόρτας έσπασε ρίχνοντας κάτω την είσοδο, με ενα εκκωφαντικό θόρυβο, σαν να ήθελε να αφήσει μια κραυγή πόνου για τελευταία φορά.
   Το σπίτι μου απέχει μόλις λίγα μέτρα απο το σημείο εκείνο και ο θόρυβος αυτός αφού επιβεβαίωσα το συμβάν με γέμισε με συναισθήματα θλίψης.
   Η ματιά μου τώρα πέφτει κάθε φορά που περνώ απο το σημείο εκείνο και αντιλαμβάνεται το κενό.  Ένα κενό όμως υπάρει και στην ψυχή μου.
  Φτιαγμένο επί Τουρκοκρατίας, πετρόχτιστο, χρησιμοποιήθηκε και ως ορμητήριο απο το Στάΐκο Σταΐκόπουλο κατά την επανάσταση.
  Χρησιμοποιήθηκε και ως σχολείο μεταγενέστερα, σ΄αυτό πήγε και ο πατέρας μου την πρώτη τάξη του Δημοτικού το 1933, όπως πολλοί άλλοι.
  Τώρα περιμένει την παρέμβαση τη δική μας, των απλών κατοίκων, του Κράτους (ανήκει στο ΥΠ. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, της νεας Δημοτικής αρχής, του Συλλόγου του χωριού και όποιου πιστεύει οτι οι μνήμες δεν πρέπει να χάνονται.

 Η εισοδος το 2007
Η είσοδος σήμερα Δεκέμβρης 2010