Ο τόπος μου
(Άγιος Αδριανός_Ναυπλίου)Την αγάπη μου για τούτο δω το τόπο, τη σμίλεψα μεσ΄την καρδιά μου.
Σα σε κλειστό ντουλάπι, με λατρεία, με πάθος, με μνήμες και με πίστη.
Τη λατρεία μου για το τόπο μου την ψάχνω στην ιστορία και στους αγώνες των προγόνων μου.
Στα δημιουργήματά τους, στα ιερά χέρια που πελέκησαν πέτρα-πέτρα το χρόνο.
Την αναζητώ στα αρχαία μονοπάτια και στα πηγάδια που κάποτε ξεδίψασαν ήρωες ημίθεοι.
Την ψάχνω στα ερημοκλήσια και στις φιγούρες των μοναχών, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο δημιουργό.
Το πάθος μου τ΄ακούμπησα πάνω στους αρχαίους μύθους...σε ξεχασμένα πλίθινα σπίτια...σ΄αυλόπορτες παλιές...σε γούρνες πέτρινες...σε καλντερίμια με βασιλικούς...σε ρεματιές...στις έρημες βουνοκορφές...στο χρυσαφί της αυγής...στο πορφυρό της δύσης.
Σε μνήμες με παιδικές φιγούρες να τρέχουν μέσα στα χρυσαφένια στάρια του Θαργηλιώνος. Σε μποστάνια και κήπους, να υπερπηδούν πέτρινες μάντρες και κάγκελα φτιαγμένα στο χέρι. Με μυρωδιές απο τους πορτοκαλεώνες καταμεσής στα Ανθεστήρια.
Στο ζεστό αχνιστό ζυμωτό ψωμί του φούρνου της γειτονιάς μας.
Απο τις ιστορίες του παππού μου για τη ζωή και την πατρίδα του...την πατρίδα μου...την πατρίδα μας.
Την πίστη μου τη στηρίζω στα παιδιά μου και στις ψυχές των ανθρώπων, των δικών μου ανθρώπων. Τη στηρίζω στη γνώση γι΄αυτά που έχω να μάθω και να μεταδώσω στα παιδιά μου να τα βλέπω να μεγαλώνουν με ιδανικά, με αξίες και με όνειρα για ένα καλύτερο αύριο. Σ΄όλα τα παιδιά, ώστε να μεταλαμπαδεύσω τη φλόγα της αγάπης μου για τούτο δω το τόπο.
Για την παρακαταθήκη μου...την παρακαταθήκη μας!
Ανθεστηρίων 2009 Μ.Ε. (Μετά Εποχής)
ΠΕΛΑΣΓΟΣ
Σα σε κλειστό ντουλάπι, με λατρεία, με πάθος, με μνήμες και με πίστη.
Τη λατρεία μου για το τόπο μου την ψάχνω στην ιστορία και στους αγώνες των προγόνων μου.
Στα δημιουργήματά τους, στα ιερά χέρια που πελέκησαν πέτρα-πέτρα το χρόνο.
Την αναζητώ στα αρχαία μονοπάτια και στα πηγάδια που κάποτε ξεδίψασαν ήρωες ημίθεοι.
Την ψάχνω στα ερημοκλήσια και στις φιγούρες των μοναχών, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο δημιουργό.
Το πάθος μου τ΄ακούμπησα πάνω στους αρχαίους μύθους...σε ξεχασμένα πλίθινα σπίτια...σ΄αυλόπορτες παλιές...σε γούρνες πέτρινες...σε καλντερίμια με βασιλικούς...σε ρεματιές...στις έρημες βουνοκορφές...στο χρυσαφί της αυγής...στο πορφυρό της δύσης.
Σε μνήμες με παιδικές φιγούρες να τρέχουν μέσα στα χρυσαφένια στάρια του Θαργηλιώνος. Σε μποστάνια και κήπους, να υπερπηδούν πέτρινες μάντρες και κάγκελα φτιαγμένα στο χέρι. Με μυρωδιές απο τους πορτοκαλεώνες καταμεσής στα Ανθεστήρια.
Στο ζεστό αχνιστό ζυμωτό ψωμί του φούρνου της γειτονιάς μας.
Απο τις ιστορίες του παππού μου για τη ζωή και την πατρίδα του...την πατρίδα μου...την πατρίδα μας.
Την πίστη μου τη στηρίζω στα παιδιά μου και στις ψυχές των ανθρώπων, των δικών μου ανθρώπων. Τη στηρίζω στη γνώση γι΄αυτά που έχω να μάθω και να μεταδώσω στα παιδιά μου να τα βλέπω να μεγαλώνουν με ιδανικά, με αξίες και με όνειρα για ένα καλύτερο αύριο. Σ΄όλα τα παιδιά, ώστε να μεταλαμπαδεύσω τη φλόγα της αγάπης μου για τούτο δω το τόπο.
Για την παρακαταθήκη μου...την παρακαταθήκη μας!
Ανθεστηρίων 2009 Μ.Ε. (Μετά Εποχής)
ΠΕΛΑΣΓΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου