Καθαρή Δευτέρα_ 2009

Πρωϊ-πρωϊ 7,30 πμ. όπως κάθε μέρα συναντηθήκαμε με το φίλο μου το Μίμη, το χωριανό μου...συνοδοιπόρο...να πιούμε καφέ. Η συζήτηση αφορούσε τα έθιμα και τις συνήθειες των ημερών τα παλιά χρόνια. Βοηθός στα πιο ...παλιά ο πατέρας μου, όταν μας είπε οτι όλο το χωριό μαζευόταν στη κεντρική πλατεία και γλεντούσαν τη σημερινή ημέρα....ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Πειράγματα...γέλια...έκαναν μια σύνθεση αγάπης, όπου όλοι ΚΟΙΝΩΝΟΥΣΑΝ (συναθροίζονταν και επικοινωνούσαν).

Ποιητικό πειράγματος
Μπαμ μπούμ τριαλαρέλα
μπαμπ μπούμ κιτσοκανέλλα
και ψηλά στα κορφοβούνια
κουκουβάγιες με κουδούνια.

Μπαμ μπούμ τσιραμαντάνι
σ΄ενα Τούρκικο καζάνι
κάνανε το ραμαζάνι,
τα σταφύλια λιώνανε
τα κοψίδια πέφτανε
το ζουμί εμίνεσκε.

Φουρκαγκέλα δω
φουρκαγκέλα κει,
τα φλυτζάνια τουρνόκολα.

Θύμισες απο κατασκευές που φτιάχναμε μόνοι μας, όπως όλα τα παιχνίδια μας. Κόλες...αλευρόκολες...μυτάρια...σφερδούκλια(είδος φυτού που χρησιμοποιούσαμε στην ουρά για να βαραίνει ο αετός).....και ο αετός έτοιμος.
Βουυυυυυυυυυρ...παρέες...παρέες στο λόφο του χωριού μας, για το πέταγμα....
Αυτά όλα για τότε...
Σήμερα ο φίλος μου ο Μίμης έφτιαξε μια σαΐτα...ολα όπως παλιά...χαρτί...και κουβαρίστρα...τόσο εύκολα.
Την ονομάσαμε ... «ΕΛΛΑΣ» ... και την υψώσαμε στον Αργολικό γλαυκό ουρανό.