Φλέβα χρυσού στην Κρήτη

Βουτηγμένες στο χρυσάφι και το μυστήριο είναι οι τρεις γυναίκες αρχοντικής καταγωγής που αποκάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη πριν από δύο εβδομάδες στην «Κνωσό των ιστορικών χρόνων», την Ελεύθερνα, στις υπώρειες του Ψηλορείτη. Και χρειάστηκε να περάσουν 2.900 χρόνια για να αρχίσουν να αποκαλύπτουν τα μυστικά τους, αν και όπως φαίνεται έχουν ακόμη πολλά να πουν.Δύο ήταν οι μεγάλες εκπλήξεις που περίμεναν τον καθηγητή Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντή επί 25 χρόνια της ανασκαφής στη νεκρόπολη της Ορθής Πέτρας (έναν από τους τρεις τομείς της αρχαίας Ελεύθερνας) Νίκο Σταμπολίδη. Η πρώτη ήταν ένα τετράγωνο οικοδόμημα (3,5Χ3,5 μ.) που σωζόταν σε ύψος 2,10 μ. και θύμιζε έντονα τους θαλάμους των μυκηναϊκών τάφων. Με τη διαφορά πως οι μυκηναϊκοί τάφοι χτίζονταν από τον 17ο έως τον 10ο αι. π.Χ. και το νέο εύρημα στην Ελεύθερνα (το οποίο κρυβόταν κάτω από δυο- τρεις πυρές στην περιοχή του Μεγάλου Τύμβου) είναι κατά δύο αιώνες νεώτερο, καθώς ανήκει στα τέλη του 8ου αι. π.Χ. Γεγονός που κάνει τους αρχαιολόγους να μιλούν για μοναδική ανακάλυψη, καθώς αποδεικνύει πως οι αναμνήσεις από τη μυκηναϊκή εποχή ήταν ακόμη έντονες.«Είναι κάτι μοναδικό.

Το σύνολο του ευρήματος στο νεκροταφείο (σ.σ.: περίπου 400 ταφές) από άποψη διατήρησης, συμβολής στην ταφική αρχιτεκτονική, ευρημάτων, συμβόλων και από ανθρωπολογική πλευρά, αποτελεί ένα σπάνιο και μοναδικής σημασίας εύρημα», λέει ο καθηγητής Νίκος Σταμπολίδης. Εντυπωσιακότερη όμως ήταν η συνέχεια, όταν δίπλα στα δεκάδες άδεια αγγεία (τα οποία προφανώς περιείχαν λάδι ή κρασί) εντόπισαν τα οστά τριών γυναικών που είχαν ταφεί η μία σχεδόν πάνω στην άλλη. Η πρώτη είναι άνω των 65 ετών, ενώ οι δύο άλλες είναι 16-17 ετών, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις του καθηγητή Φυσικής Ανθρωπολογίας και Αρχαιολογικής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Αdlephi της Νέας Υόρκης Αναγνώστη Αγελαράκη.Το εντυπωσιακότερο όλων ήταν όταν η σκαπάνη έφτασε κοντά στα κρανία των τριών γυναικών. Εκεί το χώμα άλλαξε υφή- απόδειξη πως είχε αναμειχθεί με οργανικά υλικά, πιθανότατα με υφάσματακαι στραφτάλιζε, καθώς τα υφάσματα φαίνεται πως ήταν κεντημένα με χάντρες από φαγεντιανή και χρυσό.

Λίγο πιο δίπλα ήταν διάσπαρτα περίτεχνα χρυσά περίτμητα κοσμήματα με λίθους και προσεγμένη κοκκίδωση, χάλκινα βραχιόλια, χάντρες και σφραγιδόλιθοι από φαγεντιανή, κεχριμπάρι, αιγυπτιακό μπλε και ορεία κρύσταλλο (πολλοί με εγχάρακτα σύμβολα), πόρπες, ενώτια και σφικτήρες για τα μαλλιά.Την παράσταση από τούτο τον θησαυρό κλέβουν τα έξι χρυσά επιστήθια κοσμήματα. Όχι μόνο λόγω του πολύτιμου υλικού τους, αλλά επειδή είναι διακοσμημένα με λίθους, γεγονός μοναδικό για την εποχή, καθώς τέτοιου είδους κοσμήματα είναι γνωστά μόνο στην ελληνιστική εποχή. Λιοντάρια- χαρακτηριστικά σύμβολα δύναμης και εξουσίας της εποχής που έχουν βρεθεί σε ασπίδες - αλλά και νεαροί θεοί απεικονίζονται στα μοναδικής σημασίας κοσμήματα, δεδομένου πως ενώ πραγματοποιούνται 200 χρόνια ανασκαφές στην Κρήτη μόνο δύο ανάλογα κοσμήματα αυτής της περιόδου (8ου7ου αιώνα π.Χ.) έχουν βρεθεί στο Ιδαίον Άντρον και στον Τεκκέ Ηρακλείου και αυτά χωρίς λίθους.

ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΕΙ . . .

Πηγή: tanea.gr

ΑΙΣΧΟΣ . . . . ΝΤΡΟΠΗ

26 Αυγούστου είναι η τοπική εορτή του χωριού μου...του Αγίου Αδριανού, του Δήμου Νέας Τίρυνθας, καθότι σήμερα Αγίου Αδριανού και Ναταλίας.

Δυστυχώς το τέλμα διακατέχει ολο το φάσμα της ανικανότητας ενος Δήμου να κάνει το αυτονόητο.

Τι;

Ενας Δήμος για να είναι επιτυχημένος πρέπει κατά τη γνώμη μου να εχει διασφαλίσει στους πολίτες του τρια πράγματα...νερό πόσιμο...καθαριότητα...αποχέτευση... δηλαδή τα αυτονόητα.

Εμείς ως πολίτες φορολογούμενοι, ως πολίτες του 2009, δεν έχομε τίποτε απο τα ανωτέρω.

Ούτε νερό...ούτε καθαριότητα (πολλές φορές εδω υπάρχουν και κάποια ελαφρυντικά)...ούτε βεβαίως αποχέτευση και απ΄ότι φαίνεται αυτό είναι όνειρο θερινής νυκτός.

Αμφιβάλλω αν οι υπεύθυνοι το έχουν σκεφτεί. Ακόμη κάποιοι απ΄αυτούς δεν ξέρουν τι είναι έργο υποδομής (δυστυχώς ακούστηκε και αυτό στο Συμβούλιο του Τοπικού).

Και καλά ο Δήμαρχος δεν μπορεί να είναι πανταχού παρόν.........εκείνοι οι Αντιδήμαρχοι που τοποθετεί και πληρώνονται απο τα έσοδα του Δήμου (δηλαδή εμάς όλους) δεν βλέπουν τι γίνεται στα Δημοτικά Διαμερίσματα; Βεβαίως και δεν βλέπουν αφού δεν έχουν βγεί ποτέ εξω απο το Δημαρχείο. Κύριοι όταν αποφασίζεις ν΄ασχοληθείς με τα κοινά κατεβαίνεις στο πεζοδρόμιο..δεν κάθεσαι σε χρυσό κλουβί....

Εκει φέρεις κύριε Δήμαρχε και εσυ ευθύνη....τι τους κρατάς μέσα; Τι κάνουν;
Η φωτογραφία που ανεβάζω είναι απο το συντριβάνι που υπάρχει στην κεντρική πλατεία της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Όπως βλέπετε το σκουπίδι εκεί είναι σε μόνιμη βάση, αφού δεν υπάρχει ούτε ένα καλάθι. Καλά δεν μιλάμε για παγκάκια... τι είναι αυτό...που χρησιμεύει;

Βεβαίως το συντριβάνι είχε την τιμητική του χθες 23/8 καθώς λόγω της τοπικής εορτής καθαρίστηκε, άπρισαν κάποια πεζοδρόμια κλπ.

Όμως αυτό δεν φτάνει...

Και το άλλο; που το πας. Τα φώτα του Δήμου στην κεντρική εκκλησία δεν είχαν ανάψει χρονιάρα μέρα... εως τις 20.55 μμ.

ΜΑΥΡΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ! ! !

Καλά όλοι οι Ε Κ Λ Ε Γ Μ Ε Ν Ο Ι απο κεί πέρασαν για να πάνε εκκλησία (ψηφοθηρία) , δεν είδαν τίποτε; Δεν έπρεπε κάποιος να σκεφτεί οτι «έπρεπε να φωτάει ο τόπος» όπως έλεγαν και οι παλιοί;

ΚΥΡΙΟΙ...τα μεταξωτά βρ@@κι@... θέλουν και επιδέξιους κ...λους.

Για να κλείσω ο ηγέτης πάντα φέρει την ευθύνη...

Ο ΠΑΓΕΤΩΝΑΣ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΛΙΜΝΗ

Το γαλάζιο χρώμα της λίμνης μοιάζει ειδυλλιακό, αλλά δυστυχώς συνιστά την απόδειξη για έναν εξελισσόμενο οικολογικό εφιάλτη. Η λίμνη σχηματίστηκε στην επιφάνεια του παγετώνα Χάμπολντ, του μεγαλύτερου στο Βόρειο Ημισφαίριο. Ο όγκος του Χάμπολντ μειώνεται δραματικά κάθε χρόνο λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της Γης. Επιστήμονες της Greenpeace καταγράφουν από τις αρχές του καλοκαιριού τις συνέπειες του φαινομένου του θερμοκηπίου στην Αρκτική, με ειδικές επανδρωμένες αποστολές επιτόπου. Στόχος τους είναι να συντάξουν έκθεση την οποία θα παρουσιάσουν τον Δεκέμβριο στην κρίσιμη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα, στην Κοπεγχάγη.

Χρέος όλων μας να διαφυλάξουμε ότι έχει απομείνει...

Αλέξανδρος ο Μέγας

2332 ετών από τον θάνατο του μεγάλου Έλληνα Στρατηλάτη.

Πέθανε στην Βαβυλώνα, στο παλάτι του Ναβουχοδωνώσορα Β' στις 13 Ιουνίου του 323 π.ε.(προ εποχής) σε ηλικία ακριβώς 32 ετών και 8 μηνών.

«ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΟΝΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ»

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Η ζωή

Ελπίδες και όνειρα
η ζωή των ανθρώπων
χαμένοι γυρίζουν
στη μοίρα αγνώστων.

Πιάνονται στα ψεύτικα λόγια
ζουν στα μεγάλα πάθη
γυρίζει στο χτες ζητώντας το αύριο
χάνονται οι ψυχές τους δίχως λόγο.

Το γιατί κανείς δεν το ξέρει,
το γέλιο της κανείς δεν είδε.
Το πότε κανείς δε θα μάθει
Στον στόχο τους κανείς δεν έφτασε.

Η ζωή τους κατάπιε
Η ψυχή τους πλανάται
στην μέρα, στην νύχτα,
δίχως σκοπό, δίχως γυρισμό.

ΑΝΩ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ . . . ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΝΩ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

«ΑΝΩ ΚΑΤΩ» ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΑΠΟ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΒΟΤΚΑΣ
«ΠΟΛΕΜΟΣ» ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΩΝ ΗΠΑ.
ΧΩΡΙΣ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΞΑΣ ΟΙ ΗΠΑ.

ΣΟΚ προκάλεσε στην αμερικανική κοινή γνώμη η αποκάλυψη χάρτη, που αφαιρεί από τις ΗΠΑ την πλούσια και εύφορη Καλιφόρνια του Χολυγουντ και της Σίλικον Βάλευ και το γεμάτο Μεξικανούς μετανάστες και το Τέξας διάσημο για τα πετρέλαιά του, τις πετρελαικές αδελφές εταιρίες και τους Ρέιντζερς και το Ελ Πάσο.
Ο εν λόγω χάρτης δεν ήταν παρά μια διαφήμιση της βότκας ABSOLUT στο γεοτονικό Μεξικό, που παρουσίαζε τα σύνορα αλλαγμένα των ΗΠΑ στη μεθόριο του 1800, με αποτέλεσμα η αποκαλούμενη «Ανω ή Νέα Καλιφόρνια» Alta, όπως και το Τέξας, να εμφανίζονται σαν εδάφη του Μεξικού!!!
Το οποίο σήμερα εχει τη δική του ονομασία «Κάτω ή Παλιά Καλιφόρνια» (Baja)!!!
Ο χάρτης παρουσιάζει την κατάσταση προ του 1846.
Αυτό εξόργισε τους αμερικανούς πολίτες που ψήφιζαν κατά της διαφήμισης, μέσω του διαδικτύου.
Παρότι εχουν πολύ μικρή χρονική διάρκεια ιστορίας, αμύνθηκαν των δικαιωμάτων τους.
Βέβαια έτσι νοιώθουν οι λαοί όταν τους καρατομούν την ιστορία με το έτσι θέλω από κάποιους που το μόνο που ξέρουν είναι να εκτελούν σχέδια επί χάρτου για τα συμφέροντα των αφεντικών τους.
Όμως οι πατρίδες, η ιστορία, οι μνήμες κατακτούνται με αίμα και θυσίες.

Πάσχα στον Άγιο Αδριανό (Κατσίγκρι) Ναυπλίου

Οι προετοιμασίες για το Πάσχα, ή τη Λαμπρή, όπως την έλεγαν, ξεκινούσαν με το άσπρισμα. Αγόραζαν ασβέστη (χωρή) και άσπριζαν τα σπίτια μέσα και έξω. Τα δάπεδα των σπιτιών ήταν από χώμα. Έφτιαχναν πηλό και σε τακτά χρονικά διαστήματα έκαναν επάλειψη. Τις αυλές, που ήταν μεγάλες και τις λέρωναν οι κότες και τα υπόλοιπα κατοικίδια ζώα, τις σκούπιζαν με θυμάρι. Ο πατέρας έπαιρνε τα παπούτσια των παιδιών που είχαν χαλάσει και τα πήγαινε στον τσαγκάρη (μπαλωματή). Μπαλωματής στο χωριό ήταν ο Ανάστασης Αναγνωστόπουλος ή μάστρο - Αναστάσης.

Στολισμός Επιταφίου γύρω στα 1970.

Τη Μεγάλη Εβδομάδα έφτιαχναν τα πασχαλινά κουλούρια και τα γαλο-κούλουρα που τα έτρωγαν και για ψωμί. Τη Μεγάλη Πέμπτη έβαφαν τα κόκκινα αυγά και τη Μεγάλη Παρασκευή οι κοπέλες του χωριού ξεκινούσαν από το πρωί το στόλισμα του επιτάφιου.


Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, όλο το χωριό πήγαινε στον επιτάφιο. Οι άντρες της μεγάλης ηλικίας πήγαιναν ο καθένας στη δική του θέση, στο δικό του στασίδι. Αυτό δεν το παραβίαζε κανείς. Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου πήγαιναν να κοινωνήσουν ή να μεταλάβουν, όπως έλεγαν. Πήγαιναν τμηματικά, γιατί δεν είχαν όλα τα παιδιά παπούτσια. Πήγαιναν μερικά πρώτα, γυρνούσαν και μετά πήγαιναν τα υπόλοιπα.

Το Μεγάλο Σάββατο έσφαζαν τα αρνιά, τα έγδερναν και το απόγευμα έπαιρναν τα δέρματα και τα πήγαιναν στην εκκλησία. Ο παπάς με τους επιτρόπους τα πουλούσαν και με τα χρήματα που έπαιρναν συντηρούσαν την εκκλησία. Το βράδυ της Ανάστασης τα αγόρια έπαιρναν μαζί τους από ένα αυγό και ένα κουλούρι. Με το Χριστός Ανέστη που έλεγε ο παπάς έβγαιναν έξω, τσούγκριζαν τα αυγά και τα έτρωγαν γιατί η μεγάλη νηστεία τα έκανε να μη μπορούν να περιμένουν. Γυρνώντας από την εκκλησία, η μάνα είχε έτοιμη τη μαγειρίτσα και όλη η οικογένεια έτρωγε.

Ανήμερα το Πάσχα έβαζαν ψητό στο φούρνο και το μεσημέρι καθόταν η οικογένεια στο τραπέζι. Ο παππούς έπαιρνε το μαχαίρι και έβγαζε προσεκτικά την πλάτη του αρνιού. Από την πλάτη του αρνιού έβλεπαν αν θα είχαν χαρά, αρρώστια ή και θάνατο. Τρώγοντας και πίνοντας κρασί έρχονταν στο κέφι. Όλο το χωριό μαζευόταν στο προαύλιο της εκκλησίας και ξεκινούσε το γλέντι με τα πασχαλινά τραγούδια.

Σήμερα Χριστός Ανέστη

Σήμερα Χριστός Ανέστη
μες στους ουρανούς ευρέθη
σήμερα και οι παπάδες
με κεριά και με λαμπάδες.

Σήμερα τα παλικάρια
στέκονται σαν τα λιοντάρια
σήμερα και τα κορίτσια
στέκονται σαν κυπαρίσσια.
Σήμερα κι οι παντρεμένες
είναι λαμπροφορεμένες.

Του μπροστινού θέλω να πω

Του μπροστινού θέλω να πω
ωραίο τραγουδάκι
γιατί είναι το κορμάκι του
σαν το κυπαρισσάκι.

Τράβα το χορό με νάζι γιατί
είσαι ωραίος και σου μοιάζει.
Τράβα το χορό με νιότη
όμορφε Κατσιγκριώτη.
Τράβα το πανάθεμα σε
τα σκαρπίνια μη φοβάσαι.

Να’ μουνα και τι να’ μουνα
μαντήλι του χεριού σου
κορδέλα του καπέλου σου
κλειδί του ρολογιού σου.
Να’ μουνα στη γη βελόνι
να πατάς να σ’ αγκυλώνει.

Γιορτή Μυροφόρων Δεκαετία του 50.

Εορτή των Μυροφόρων στο μοναστήρι Αγ. Δημήτριος.

Μετά το Πάσχα, στη γιορτή των Μυροφόρων ανέβαιναν στα γαϊδουράκια και άλλοι με τα πόδια και πήγαιναν στη Μονή Καρακαλά. Το μοναστήρι ήταν ανδρικό, μετά το 1960 όμως έγινε γυναικείο. Μετά τη Θεία Λειτουργία έπαιρναν τα φαγητά που είχαν φέρει μαζί τους, κάθονταν κάτω από τα δέντρα, έτρωγαν και έπιναν. Γλεντούσαν ως το απόγευμα και ξεκινούσαν έπειτα για το χωριό.

Πηγή

• Βασίλης Ι. Παπαμιχαλόπουλος, « Ένα χωριό γράφει την ιστορία του, Κατσίγκρι – Άγιος Αδριανός », Έκδοση, Δημοτικό σχολείο Αγίου Αδριανού, 2002.

Επιτάφιος Αγίου Νικολάου (κεντρική εκκλησία) 2009



Επιτάφιος στο εξωκλήσι Άγιου Αδριανού 2009 (2 χιλ. Ανατολικά του ομώνυμου χωριού)

ΝΥΧΤΑ
Νύχτα μου στη γαλήνη σου
θέλω να ηρεμήσω.
Τώρα που σε κοιτώ και σε θωρώ
προτού σε λησμονήσω.

Στου φεγγαριού την αγκαλιά
έγειρα να πλαγιάσω
που με τη λάγνα ομορφιά
μ΄έκανε να ξεχάσω.

Πάρε με νύχτα, πάρε με
με την αστροφεγγιά σου
και σύρε με στα πέλαγα
μακριά στην αγκαλιά σου.

Βαθιά στο μισοπέλαγο
έγειρε ένα αστέρι.
Σαν την καρδιά μου είναι μοναχό
που έπεσε απο χέρι.

Είμαι μονάχος τώρα πια
χάθηκε το αστέρι,
σαν με κοιτάς από ψηλά
στείλε μου άλλο αστέρι.

Δίπλωσε στις φτερούγες σου
αυτή τη μοναξιά μου
και κάνε την αγερικό
μακριά απ΄την καρδιά μου.

Σκύψε μονάχα δυο στιγμές
και δείξε τη στοργή σου,
είμαι σαν κείνες τις σκιες
που σέρνονται μαζί σου.

Νύχτα μη φεύγεις τώρα πια
στάσου για λίγο στάσου,
τ΄αυγερινού τη σιγαλιά
συνήθισα κοντά σου.

Παγκόσμια ημέρα Ποίησης σήμερα (μου το θύμισε η φίλη μου η Redhat) και είπα να αναρτήσω κάτι παλιό. Δυστυχώς ο σύγχρονος άνθρωπος έχει καταντήσει να είναι μηχανή παραγωγής φόρων. Έχει φύγει προ πολλού από τον «πολιτισμό» σ΄όλες τις εκφράσεις του. Ας δώσουμε όλοι κάτι απ΄αυτό που έχουμε.............για το αύριο.

Καθαρή Δευτέρα_ 2009

Πρωϊ-πρωϊ 7,30 πμ. όπως κάθε μέρα συναντηθήκαμε με το φίλο μου το Μίμη, το χωριανό μου...συνοδοιπόρο...να πιούμε καφέ. Η συζήτηση αφορούσε τα έθιμα και τις συνήθειες των ημερών τα παλιά χρόνια. Βοηθός στα πιο ...παλιά ο πατέρας μου, όταν μας είπε οτι όλο το χωριό μαζευόταν στη κεντρική πλατεία και γλεντούσαν τη σημερινή ημέρα....ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Πειράγματα...γέλια...έκαναν μια σύνθεση αγάπης, όπου όλοι ΚΟΙΝΩΝΟΥΣΑΝ (συναθροίζονταν και επικοινωνούσαν).

Ποιητικό πειράγματος
Μπαμ μπούμ τριαλαρέλα
μπαμπ μπούμ κιτσοκανέλλα
και ψηλά στα κορφοβούνια
κουκουβάγιες με κουδούνια.

Μπαμ μπούμ τσιραμαντάνι
σ΄ενα Τούρκικο καζάνι
κάνανε το ραμαζάνι,
τα σταφύλια λιώνανε
τα κοψίδια πέφτανε
το ζουμί εμίνεσκε.

Φουρκαγκέλα δω
φουρκαγκέλα κει,
τα φλυτζάνια τουρνόκολα.

Θύμισες απο κατασκευές που φτιάχναμε μόνοι μας, όπως όλα τα παιχνίδια μας. Κόλες...αλευρόκολες...μυτάρια...σφερδούκλια(είδος φυτού που χρησιμοποιούσαμε στην ουρά για να βαραίνει ο αετός).....και ο αετός έτοιμος.
Βουυυυυυυυυυρ...παρέες...παρέες στο λόφο του χωριού μας, για το πέταγμα....
Αυτά όλα για τότε...
Σήμερα ο φίλος μου ο Μίμης έφτιαξε μια σαΐτα...ολα όπως παλιά...χαρτί...και κουβαρίστρα...τόσο εύκολα.
Την ονομάσαμε ... «ΕΛΛΑΣ» ... και την υψώσαμε στον Αργολικό γλαυκό ουρανό.

ΠΗΛΕΑΣ

Ο τόπος μου

(Άγιος Αδριανός_Ναυπλίου)

Την αγάπη μου για τούτο δω το τόπο, τη σμίλεψα μεσ΄την καρδιά μου.
Σα σε κλειστό ντουλάπι, με λατρεία, με πάθος, με μνήμες και με πίστη.
Τη λατρεία μου για το τόπο μου την ψάχνω στην ιστορία και στους αγώνες των προγόνων μου.
Στα δημιουργήματά τους, στα ιερά χέρια που πελέκησαν πέτρα-πέτρα το χρόνο.
Την αναζητώ στα αρχαία μονοπάτια και στα πηγάδια που κάποτε ξεδίψασαν ήρωες ημίθεοι.
Την ψάχνω στα ερημοκλήσια και στις φιγούρες των μοναχών, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο δημιουργό.


Το πάθος μου τ΄ακούμπησα πάνω στους αρχαίους μύθους...σε ξεχασμένα πλίθινα σπίτια...σ΄αυλόπορτες παλιές...σε γούρνες πέτρινες...σε καλντερίμια με βασιλικούς...σε ρεματιές...στις έρημες βουνοκορφές...στο χρυσαφί της αυγής...στο πορφυρό της δύσης.


Σε μνήμες με παιδικές φιγούρες να τρέχουν μέσα στα χρυσαφένια στάρια του Θαργηλιώνος. Σε μποστάνια και κήπους, να υπερπηδούν πέτρινες μάντρες και κάγκελα φτιαγμένα στο χέρι. Με μυρωδιές απο τους πορτοκαλεώνες καταμεσής στα Ανθεστήρια.


Στο ζεστό αχνιστό ζυμωτό ψωμί του φούρνου της γειτονιάς μας.



Απο τις ιστορίες του παππού μου για τη ζωή και την πατρίδα του...την πατρίδα μου...την πατρίδα μας.


Την πίστη μου τη στηρίζω στα παιδιά μου και στις ψυχές των ανθρώπων, των δικών μου ανθρώπων. Τη στηρίζω στη γνώση γι΄αυτά που έχω να μάθω και να μεταδώσω στα παιδιά μου να τα βλέπω να μεγαλώνουν με ιδανικά, με αξίες και με όνειρα για ένα καλύτερο αύριο. Σ΄όλα τα παιδιά, ώστε να μεταλαμπαδεύσω τη φλόγα της αγάπης μου για τούτο δω το τόπο.


Για την παρακαταθήκη μου...την παρακαταθήκη μας!
Ανθεστηρίων 2009 Μ.Ε. (Μετά Εποχής)
ΠΕΛΑΣΓΟΣ

Ο γλάρος

Μπλε απέραντο μπλε...ουρανός και θάλασσα...τα δυο μπλε του κόσμου μας.
Και κει ψηλά μια λευκή γραμμή σπάει τη μονοτονία.

Πετά μόνος, πλανιέται μεταξύ θάλασσας και ουρανού...λεύτερος, ψάχνει τη μοναξιά, τη γνώση, δοκιμάζει τη μοίρα του, χωρίς να καταθέτει τα όπλα της ζωής, της δικής του ζωής.
Τριγύρω γλάροι πολλοί...προσπαθεί ν΄αγαπήσει,να δώσει, να πάρει, να βρεί ταίρι...να βρεί φίλο. Όμως αυτός ανένταχτος σ΄ένα ταξίδι μοίρας στο άγνωστο......

.....μοναχική σιωπή.

Φωτογραφίες προσωπικό αρχείο___ΠΕΛΑΣΓΟΣ

Απόκριες στον Άγιο Αδριανό (Κατσίγκρι)
Ναυπλίου _ Αργολίδος

Απόκριες 1933

Στην περίοδο της Αποκριάς έφτιαχναν γαλόπιτα (γλύκισμα) και γκόγκες (είδος ζυμαρικού).
Στη γαλόπιτα έβαζαν γάλα, αλεύρι, ζάχαρη αυγά και τα έκαναν χυλό. Έπειτα άνοιγαν φύλο με τον πλάστη, το έβαζαν στο ταψί και άπλωναν το χυλό. Αφου το έψηναν στο φούρνο στο τέλος έριχναν ζάχαρη και κανέλλα.

Για τις γκόγκες έφτιαχναν ζυμάρι (αλεύρι, μαγιά, αλάτι, νερό), το έκαναν σε σχήμα μασουριού (στενόμακρο) και πάχος όσο ένα δάχτυλο. Στη συνέχεια, το έκοβαν σε κομμάτια του ενός πόντου και με τα δυο δάχτυλα του δείχτη του χεριού το πίεζαν στο τραπέζι, τραβώντας προς τα πίσω, ώστε να πάρει το σχήμα αχιβάδας. Τις έφτιαχναν όπως τα μακαρόνια με μυζήθρα και τις έκαιγαν με καυτό βούτυρο ή λάδι.


Οι συγγενικές οικογένεις του χωριού έσμιγαν και απόκρευαν μαζί. Έτρωγαν και έπιναν τα κρασιά τους, ερχονταν σε κέφι και τραγουδούσαν αποκριάτικα τραγούδια:

Όσα κορίτσια είστε εδώ

Όσα κορίτσια είστε εδώ
πέστεμου ποιά με θελει.
Να την ταΐζω ζάχαρη,
να την ταΐζω μέλι.

καμιά δεν αποκρίθηκε
από τις μαυρομάτες.
Μόνο μια ρούσα, μια ξανθή,
μιας χήρας θυγατέρα.

Εγώ σε θελω μάτια μου
εγώ σε θέλω φως μου,
άσπρα λιθάρια να κυλάς
αυγά να δεματιάζεις.


Ξεφάντωμα γινόταν και στο χωριό. Μόλις άνοιγε το Τριώδιο τα παιδιά του χωριού μάζευαν κλαριά κάθε βράδυ και άναβαν φωτιές στις γειτονιές, χόρευαν και τραγουδούσαν. Το ίδιο γινόταν και με τους μςγάλους κυρίως την Δεύτερη Κυριακή και την Καθαρή Δευτέρα στα μαγαζιά, γύρω απο τη βρύση και στο προαύλιο της εκκλησίας.

Απόκριες 2008
(Ο κύρ-Στέλιος και το νταούλι του)

Παλιόκαστρο Αγίου Αδριανού Ναυπλίου

Εκείνοι που ταξιδεύουν, κοιτάζουν το πανί

και τ΄αστέρια.

Ακούνε τον αγέρα, ακούνε πέρα,

πέρα απ΄τον αγέρα, την άλλη θάλασσα

σαν ένα κοχύλι κλειστό κοντά τους.

ΣΕΦΕΡΗΣ

Ο χρόνος είναι ...λίγος

Έχεις ακούσει τον ήχο της βροχής που πέφτει;
Έχεις δει τον ήλιο να χάνεται πίσω από τα βουνά;
Έχεις αφουγκραστεί το κελάϊδισμα των πουλιών;
Ο χρόνος είναι λίγος.

Άκου τον αγέρα, άκου τη φουρτουνιασμένη θάλασσα.
Άκου το κελάρισμα του νερού, το θρόισμα των φύλλων.
Σταμάτα να δεις τα παιδιά που παίζουν.
Στα παιδιά ανήκει το αύριο, ο έναστρος ουρανός.

Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.
Είναι αγώνας επιβίωσης,
είναι αγώνας γνώσης.
Άκου την ανάσα σου, τον οίστρο σου.
Ο χρόνος είναι λίγος.

Άδραξε τη μέρα σου,
μέτρα τα λάθη και κοίτα τη ζωή ενδόψυχα.
Κάνε κάτι για τη ζωή.
Μάθε να ζεις, χωρίς το Εγώ σου.
Χαμόγελα και αφιέρωσε το στους Πατρώους Θεούς.
Ο χρόνος είναι λίγος....
.....μείωσε ταχύτητα.

Θαργηλιών_ 2008 Μ.Ε.(Μετά Εποχής)

_____________________________________
Η φωτογραφίες όλες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Θέλω να ευχαριστήσω, τη φίλη την οποία με μύησε στο BLOG και παλαιότερα έχει αναρτήσει τις σκέψεις αυτές στο δικό της blog. Τη RedHat.

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

6 Ιανουαρίου 2009

Η Ισραηλινή πολεμική μηχανή εξαπολύει κύματα φονικών επιθέσεων για πολλοστή φορά, εναντίον αμάχων Παλαιστινίων στην Λωρίδα της Γάζας. Ως τώρα (28/12/08) θρηνούν δεκάδες νεκρούς και τραυματίες και πόσους ακόμα θα θρηνήσουν έως ότου σταματήσει αυτό το μακελειό των «αιώνων». Και ο αριθμός αυξάνει όσο οι άνθρωποι της Γης αδιαφορούν.
Οι Παλαιστίνιοι – οι πανάρχαιοι αυτοί Έλληνες πληρώνουν – όπως κι εμείς την αγάπη τους για την Ελευθερία.
Το έγκλημα τους είναι το «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ». Το Ισραήλ σφετερίσθηκε μετά τον Β! Π.Π. τα Παλαιστινιακά εδάφη, με την ανοχή των μεγάλων κρατών. Οι άνομοι Εβραίοι φόνευσαν, έκαψαν και εξεδίωξαν δια πυρός και σιδήρου τους ντόπιους, όπως έκαναν οι Τούρκοι στην Κύπρο και στην Μ. Ασία (όπως έκαναν τα αφεντικά τους σε διάφορες περιοχές του πλανήτη τον τελευταίο αιώνα και όχι μόνο). Οικειοποιήθηκαν τη γη και τις περιουσίες τους και σαν να μην έφθανε αυτό τώρα τους σκοτώνουν και τους εκδιώκουν και από τις ελάχιστες γωνιές της . Όσοι δεν φύγουν θα σκοτωθούν. Άνθρωποι ψυχροί εγκληματίες, χωρίς ήθος, χωρίς συναίσθημα, χωρίς αρχές, απέκτησαν την απόλυτη τεχνολογική δύναμη και έριξαν τους Παλαιστινίους στο «ανθρωποσφαγείο του ολέθρου».
Και όλα αυτά με την εγκληματική υποστήριξη των ΗΠΑ και την υποκριτική κάλυψη της Ε. Ε. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουμε τα μαρτύρια και τη δυστυχία αυτού του λαού που εδώ και 40 χρόνια βιάζονται με την ανοχή όλων.
Τώρα κάνουν πράξη τη ρήση της Βίβλου : «Και θα εξεγείρω τα τέκνα σου, Σιών, εναντίον των τέκνων των Ελλήνων…και θα εξολοθρεύσω τους Κρητικούς…και θα γίνει η Κρήτη βοσκή προβάτων» Οι Παλαιστίνιοι , οι πανάρχαιοι Πελασγοί και Αχαιοί της Κρήτης και της Κύπρου, σε λίγο δεν θα υπάρχουν, όπως τόσα και τόσα Ελληνικά φύλλα. Και η παγκόσμια συνείδηση είναι ναρκωμένη, είναι νεκρή.
Θα επικαλεστώ φράσεις μεγάλων ανδρών για να δώσω το στίγμα της ποιότητας των Εβραίων:
_Σ΄αυτό τον κόσμο είμαστε όλοι ή Έλληνες (πνεύμα) ή Εβραίοι (ύλη). ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ_ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
_Οι Εβραίοι είναι αμαθείς και βάρβαροι και μοναδική τους ασχολία είναι ο πλουτισμός και το μίσος εναντίον των λαών. ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ(1694~1778) Γάλλος φιλόσοφος
_Η αρχή της θρησκείας των Εβραίων είναι ο εγωισμός και αδιαφορούν δι΄οτιδήποτε που δεν τους αποφέρει κέρδος. Ο Εβραϊκός εγωϊσμός έχει αμέτρητο βάθος και είναι ισχυρότατος. Οι Εβραίοι έλαβαν δια της χάριτος του Ιεχωβά την εντολή να κλέβουν. ΦΟΪΕΡΜΠΑΧ (Γερμανός φιλόσοφος).
Τώρα που έσβησε η φωνή του νομπελίστα Χάρολντ Πίντερ, πού παλιά, στο πόλεμο του Αφγανιστάν, του Ιράκ και της Σερβίας, είχε αποκαλέσει τον Μπους «μαζικό δολοφόνο» και τον Μπλέρ «απατεώνα ηλίθιο», ας φωνάξουμε όλοι μαζί:
ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ.
ΚΑΤΑΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΤΩΡΑ.
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ.